Sultan III. MEHMED Kimdir? Hayatı, Saltanatı ve Önemli Olayları
III. Mehmed (Osmanlı Türkçesi: محمد ثالث – Mehmed-i sālis), divan edebiyatındaki mahlasıyla Adli; d. 26 Mayıs 1566, Manisa – ö. 21 Aralık 1603, İstanbul),
13. Osmanlı Padişahı ve 92. İslam halifesidir. Tahta çıktığı 1595 yılından ölümüne kadar padişahlığını sürdürmüştür.
Sancaktan gelip tahta çıkan son şehzadedir. I. Süleyman’dan 30 yıl sonra sefere çıkan ilk padişahtır.
KARDEŞLERİ : Osman , Murad , Aişe , Selim , Süleyman , Fahri , Hüseyin , Cihangir , Sultan , Korkud , Mehmed , Mihrimah , Ömer , Mahmud , Rukiyye , Yakub , Bayezid , Abdurrahman , Yusuf Fatma , Mustafa , İsak , Abdullah dır
ANNESİ : Safiye Sultan.
ÇOCUKLARI: Cihangir , Mahmud , Selim , Ahmed , Süleyman , Mahmud , Mustafa , Aişe Sultan , Hatice Sultan dır.
III. MEHMED (1595-1603)
III.Murad’ın Safiye Sultan’dan doğma oğlu olup babasının şehzadeliği döneminde Manisa’da doğmuştur.Devrin tanınmış alimlerinden dersler almıştır.
III.Murad tarafından büyük alaka görmüştür.Safiye Sultan Venedikli bir Katolik’tir.[1]
Sultan III.Murad ölüp de yerine III.Mehmed geçince valide sultanlık makamına geldi .III.Murad 1595’de Topkapı Sarayı’nda vefat ettikten sonra Safiye Sultan bu ölümü büyük bir titizlikle gizlemiş Bostancı Başı Ferhat Ağa’ya söyleyerek III.Mehmed’e saltanat müjdeleyen bir mektupla Manisa’ya gönderdi.[2]
III.Murad’ın ölümü eskiden beri mevcut olan adete uyarak saltanatın yeni sahibi İstanbul’a gelinceye kadar saklandı.Osmanlı padişahları arasında en çok çocuk sahibi olan hükümdar III.Murad’dı. Bu hükümdarın rivayetlere göre 100 – 130 çocuğu olduğu söylenir.Kabul edilen 102 rakamıdır. Çocukların bazıları babalarının sağlığında ölmüşlerdir.
III.Mehmed tahta çıktığında 19 erkek 21 kız kardeşi vardı.II.Selim’in tahta geçtiği tarihten beri yalnızca büyük şehzadeler sancağa çıktıklarından III.Mehmed tahta cülus ettiği zaman erkek kardeşlerinin hepsi sarayda bulunmaktaydı.
Şehzadelerin saltanat davasına kalkmaları,asker toplayarak hükümdarın başına sorun çıkarmaları yok denecek derecede zayıf olduğu halde ‘‘ Nizâm-ı âlem’’ meselesine uyarak erkek kardeşlerinin idamını emretmiştir.19 Şehzade boğdurulmuştur.[3]
Bazıları ana kucağından alınarak idam edilen bu şehzadeler devletin bölünmez bütünlüğünün kurbanları olmuşlardır. Cenazeleri İstanbul halkının feryatları arasında babalarının ayak ucuna defnedilmiştir. Padişah III.Mehmed böylece saltanatının emniyeti için kardeş katli işini çığırından çıkarmış oldu.[4]
Yabancı tarihçilerden Hammer bu meseleyi anlatırken; III.Murad’ın yetişkin oğullarından iki tanesinden gebe bulunan cariyelerin denize atıldığını söylemektedir.Osmanlı tarihçileri saray içinde geçen olayları yazamadığından tam bilgi edilenememektedir.[5]
Sancaktan gelip padişah olan son şehzade III.Mehmed dır.Ondan sonraki şehzadeler sancağa çıkmayıp babalarının sarayında oturdular.[6]
KAYNAKÇA
[1] Emecen, a.g.e. ,C.X , s.403
[2] Manisalı Padişahlar, a.g.e. , s.223-241
[3] Mufassal Osmanlı Tarihi, a.g.e. ,C.III , s.1590-1591
[4] Emecen,a.g.e. ,C.X , s.403
[5] Mufassal Osmanlı Tarihi,a.g.e. ,C.III , s.1592
[6] Yılmaz Öztuna , Osmanlı Devleti tarihi , C.II ,İstanbul,1986, s.20
