Padişah Yaşamı, Kişiliği, Özgeçmişi ve Saltanatı
KARDEŞLERİ : Abdullah , Şehinşah , Alemşah , Mahmud , Mehmed , Ahmed , Korkut dur.
ANNESİ : Aişe Hatun
ÇOCUKLARI : Şah , Hatice , Hafize , Fatma , Beyhan , Hanımsultan , Süleyman dır.
YAVUZ SULTAN SELİM HAN (1512-1520)
I.Selim’in kardeşlerinden Abdullah,Şehinşah,Alemşah,Mahmud,Mehmed babalarının sağlığında vefat ettiler.Geriye kalan Ahmed,Korkud ve Selim’den en küçükleri Selim di.Korkut Saruhan ( Manisa ) , Ahmed Amasya ve Selim’de Trabzon valiliklerindeydi.Bunlardan başka bu şehzadelerin çocuklarıyla diğer ölmüş şehzadelerden bazılarının çocukları da birer küçük sancakbeyliğine hizmet ediyorlardı.
Korkud II.Bayezid’in son zamanlarında babasına devletin durumuyla ilgili mektuplar yazıyordu ve saltanata kendisinin geçeceğini umuyordu fakat Vezir-i azam Hadım Ali Paşa’nın ve bazı kişilerin Şehzade Ahmed için çalıştıklarını öğrenmişti.Bu suretle Korkud amcası Cem gibi bir maceraya atılarak Memlûklülere sığındı.Daha sonra hata yaptığını anlayarak Hadım Ali Paşa’ya bir mektup yazarak af diledi ve İstanbul’a geri döndü.
Korkud ilk başta Manisa’daydı ama biraderi Ahmed’in tesiriyle İstanbul’dan uzak olan Antalya’ya yollanmıştı.Korkut babasına vekalet de yapmıştı saltanatın kendisinin olacağını düşünüyordu ama Ahmed’in daha yakın olduğunu görünce Mısır’a gitti Memlûklüler bundan yararlanmayı düşünüyorlardı ama Korkud hatasını anlayıp geri döndü yolda Rodos şövalyeleri onu da Cem gibi ellerinde alet yapmak istemişlerdi fakat muvaffak olamadılar.
Korkud daha sonra tekrar Antalya’ya geri dönmüş ve oradan da babasından izinsiz biraderi Ahmed’in olduğu Manisa sancağına gitmiştir.Biraderleri Ahmed ve Selim arasında olan taht mücadelesinde selim tarafında olmuş ve yeniçerilerin Selim’i padişah yapmak için desteklediği ayaklanmada birden bire İstanbul’a gelerek hükümdarlığını temin etmek için yeniçeri ocağına dehalet etmiştir.[1]
Sultan,büyük oğlu Şehzade Ahmed’i seviyor,onu veliaht yapmak arzusundaydı.Şehzade Korkud pederine 17 gün naiblik etmiş bulunuyordu bununla beraber oğlu olmadığı için tercih edilemiyordu.Trabzon valisi olan Selim ise hem Müslüman efkâr-ı umumiyesini tatmin için,hem de fetihlere meraklı,kahramanlığa aşık askeri kendisine bağlamak için vilayetini genişletiyor Karadeniz sahillerinin devlete tabii olmayan Müslüman kısımlarını zaptediyordu.Şah İsmail’i ancak kendisinin durdurabileceğini gösteriyordu.Selim oğlu Süleyman’a Bolu sancakbeyliğinin verilmesini temin etmişti ancak Ahmed ‘‘Bu çocuk benim yolumun üstünde neyler.’’ diyerek karşı çıkmıştı ve Süleyman’ın Kefe Sancakbeyliği’ne tayinini sağlamıştı.
Böylece II.Bayezid’in rahatsızlığı dolayısıyla şehzade çekişmeleri de kızışmıştı.daha sonra Selim babasıyla görüşmek için Edirne’ye gitmiş giderken kaynatası Kırım Hanı’ndan bir miktar süvari almıştır babasıyla çorlu deresi yakınlarındaki uğraş deresi civarında karşılaşmış ve görüşme talebini yenilemiştir.İsteği reddedilmiştir ama kendisinin yirmi senedir babasını görmediğini elini öpmek için görüşmek istediğini söylemiştir.Vezirler sultana el öpmeye bu kadar askerle mi gelinir gibi kışkırtıcı sözler söylemeleriyle çatışma başlamıştır.Bir rivayete göre Selim muharebeyi kabul etmeyerek geri çekilmiştir.[2]
Selim’in babasıyla görüşmek istemesinin nedeni Sultanın etrafındaki vezirlerin veliaht olarak Ahmed’i göstermesi ve Sultanın da sıcak bakması.Oysa Selime verilen ahitnamede hayatta oldukça saltanatta kalacağı ve yerine hiç kimsenin namzet gösterilemeyeceği yazılmış idi.Bayezid ahide sadık kalmamaktaydı,Şehzade Ahmed hükümdar gösterilmekteydi.Bu yüzden baba oğul mücadeleye girdi Selimin malubiyeti nedeniyle Ahmed’in hükümdarlığı kesinleşmiş gibi oldu.Yeniçeriler ayaklandılar Selim’den başkasını istemediklerini söylediler ve şehzadelerin hayatlarına dokunmayacaklarını söylediler.
Bu vaziyetler karşısında artık hüküm ve nüfuzu kalmayan Bayezid oğlu Selim’i İstanbul’a davet etti o da geldi babasıyla at üstünde konuştular ve sultan oldu.Bayezid oğlunun sultan olmak istediğini ve askerlerin ona bağlılığını görünce tahtı ona bıraktı.[3]
27 Kasım1512 günü Sultan I.Selim at üzerinde bir divan yaptıktan sonra askerine bir geçit resmi yaptırdı.Sonra Yeniçeri komutanlarından beş tanesi Bursa’ya giderek her biri padişahın orada tutuklu bulunan beş yeğeninden birini saraya getirmek üzere emir aldı.Bu şehzadeler Sultan Mahmud’un üç oğlu,Alemşah’ın oğlu Osman ve Şehinşah’ın oğlu Mehmed idi.Şehzadelerin yaşları 7 ile 21 arasındaydı.
Şehzadeler İstanbul’a getirildikten sonra beşi bir odaya kapatılarak boğduruldu.Korkud Şehzadelerin idam haberini alınca Sultan Selim’in kendisi için de bu kararı hazırlamış olmasından korkarak Sancakbeylerini kandırmak ve Yeniçerileri kendi tarafına çekmek üzere her çareye başvurdu.Fakat Selim bu entrikaları fark etti.Bursa’ya gitmekten vazgeçip yanında 11 süvariyle av bahanesiyle Manisa önlerine vardı.Korkud ancak kaçmayı fırsat buldu.Yanına mahremlerinden birini (piyale) alarak kaçtı uzun kaçış ve mağaralarda saklanmalardan sonra Teke ilkine sığındılar.
Oradan da Avrupa’ya kaçacaklardı fakat ihtiyatsızlık onları ele verdi.Daha sonra Teke valisi Kasım Bey bunları yakaladı bu sırada Selim Korkud’un yakalandığından haberi yoktu Korkud’un haremini alarak Bursa’ya giderken bu haberi aldı.Esirleri almak için Karasinoğlu’nu görevlendirdi şehre yaklaşınca Kapıcıbaşı Sinan’ı görünüşte Korkud’u selamlamak gerçekte ise onu yok etmek için yolladı.Geceleyin Sinan Piyale’yi Korkud’tan ayırdı ve Korkud’a durumu anlattı bir saatte Korkut abisine mektup yazdı ve idam edildi Korkud’un saklandığı yeri söyleyen Türkmenler mükafat istemek için geldiklerinde onların 15’i idam edildi.Piyale de Korkud’un türbesine bakmakla görevliydi.Sıra Ahmed’e gelmişti.
Ahmed Uludağ’ın kenarından geçerek Bursa’ya giden yola hakim durumdaydı.Selim’in öncü kuvvetleri Ahmed’in yolunu kesmek istedilerse de yapamadılar.Dokakinoğlu Ahmed Paşa ve Kırım Hanının oğlu Saaded Giray’ın birbiri ardından getirdikleri askerler Yavuz Selim tarafını güçlendirdiler.Ve ordular Yenişehir ovasında mevkii aldılar.Savaş başlamadan önce Şehzade Ahmed Yavuz’a boşuna kan dökülmesin konuyu şahsi bir dövüşle çözelim önerisinde bulundu ama Yavuz bunu kabul etmedi.Ahmed yenildi ve Dokakinoğlunun eline esir düşmüştür ve Ahmed birçok kez padişaha teslimini istemiştir ama Selim bunu reddetmiş ve kendisine bir Osmanlı prensine layık bir sancak vereceğini de sözlerine eklemiştir.
Bu imalı cevap ölüm kararı idi.Korkud’un celladı Sinan kararı yerine getirmek emrini aldı.Ahmed idam edildi cenazesi Bursa’da II.Murad türbesi yanındaki yeğenlerinin yanına defnedildi.[4]
Yavuz Sultan Selim babasıyla ve kardeşleriyle yapmış olduğu taht mücadelesinde sonunda muvaffak olmuştur.Yavuz’un kardeşleri ve yeğenleri hakkında vermiş olduğu bu karar onun devlet reisliğinin vazifesidir.Bu hareketleri isteyerek yapmadığını,büyük acı duyduğunu,buna rağmen devletin devam ve tekamülü için buna mecbur olduğunu söylemiş ve buna bütün Osmanoğulları’nın riayet ettiğini görüyoruz
