Osmanlı Sultanı 3. Selim Zamanı Politik ve Diplomasi Konusu Islahatları
III. Selim’e gelinceye kadar, Osmanlı devlet adamlarında Avrupalı Hıristiyan devletleri küçük görme düşüncesi hakimdi.Bu devletlerden herhangi birisiyle eşitlik şartları içinde siyaset anlaşmaları yapmak, dini inançlara aykırı sayılırdı.
III. Selim ve yardımcıları olaylara realist bir gözle bakarak devletlerarası münasebetlerde Osmanlı devletinin kendi kendisine yetemeyeceğini anladılar ve islam zihniyete uymamasına rağmen, Hıristiyan devletlerle karşılıklı esaslara dayanan anlaşmalar yapmaya başladılar.
Napolyon’un Mısır’ı istilası münasebetiyle bir taraftan Osmanlı Devleti ile Rusya, diğer taraftan Osmanlı Devleti ile İngiltere arasında yapılan anlaşmalar örnek olarak verilebilir. Artık Osmanlı Devleti için denge siyaseti başlamıştır. Şüphesiz bu; yepyeni bir siyasi düşüncedir ve imparatorluğun dağılma döneminin başında kabul edilmiş olması bu dağılmayı geciktiren etkenlerden bir olmuştur.
III. Selim devrinde başlayan bir başka yenilik ise, daimi elçilikler kurulmasıdır.Avrupalılar, yüzyıllardan beri Osmanlı İmparatorluğunda daimi elçilikler bulundurdukları halde, Osmanlı Devleti Avrupa`da elçi bulundurmaktan çekinmiştir.
Lale Devri’nde Damat İbrahim Paşa’nın Paris’e elçi göndererek başlattığı temaslar, III.Selim döneminde, Paris, Viyana, Londra ve Berlin’de daimi elçilikler açılarak ilerletildi. Elçiler, üç yıl görev yapmak zorundaydılar. Bu gelişmeler, Avrupa etkisinin Osmanlıda yayılmasını kolaylaştırmıştır.
