Padişah III. Selim, Osmanlı – Türk Müzik Teorisine ve Nota Yazıma Katkıları
– Sultan III. Selim, şehzadelik döneminde almış olduğu ileri seviyede müzik eğitimi ile Osmanlı/Türk müziğinin teorik (nazarî) ve uygulamalı yönlerini en iyi şekilde öğrenmiş ve on beş yeni makam terkip edebilecek bir düzeye ulaşmıştır.
Çeşitli makamlarda 1 Ayin, 1 Durak, 1 Tevşih, 2 İlâhi, 29 Peşrev, 29
Saz Semaisi, 1 Kâr, 10 Beste, 10 Semai, 20 Şarkı olmak üzere toplam 104 bestesi
günümüze ulaşmıştır. Dinî ve din dışı çeşitli formlardaki bu eserler, günümüzde 18. yüzyılın Osmanlı / Türk müziği icra ve beste anlayışını yansıtması bakımından büyük önem taşımaktadır.
– Sultan III. Selim, Hammâmî-zâde İsmail Dede Efendi gibi bir dehâ ile Basmacı Abdi Efendi gibi iyi bir hanendeyi müzik tarihimize kazandırmıştır.
– Sultan III. Selim, aynı zamanda Mevlevî olması sebebiyle Abdülbâkî Nâsır Dede ile iletişimde bulunmuş, Osmanlı/Türk müziği nazariyesi alanındaki ihtiyaca binaen Abdülbâkî Nâsır Dede’nin ‘Tedkîk ü Tahkîk’ ile ‘Tahrîriyye adlı nota yazım sistemini içeren’ eserleri yazmasını buyurmuştur.
Dolayısıyla, 18. yüzyıl Osmanlı/Türk müziğine büyük ölçüde ışık tutan bu iki eserin ortaya çıkmasını sağlamıştır.
– Sultan III. Selim, söz konusu dönem içinde nota yazımı konusuna dair çalışma yapmak üzere Hamparsum Limonciyan’ı da görevlendirmiş, bunun sonucunda da temeli Ermeni alfabesine dayanan “Hamparsum Notası’nın” ortaya çıkmasını sağlamıştır.
